ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

 

13ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΞΥΛΟΚΟΠΕΙΤΑΙ ΑΓΡΙΑ ΑΠΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ

 

Το απόγευμα της 6^ης Δεκέμβρη, ένας 13χρονος μαθητής δέχθηκε άγρια επίθεση από αστυνομικό, έξω από το 25ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο με χτύπημα στο πρόσωπο. Το περιστατικό συνέβη την ώρα που ο μαθητής βρισκόταν με τους φίλους του, όταν οι αστυνομικοί του απαίτησαν να σταματήσει χρησιμοποιώντας υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Παρότι ο μαθητής σήκωσε αμέσως τα χέρια ψηλά, ένας από τους αστυνομικούς τον πλησίασε και τον χτύπησε στο πρόσωπο. Στη συνέχεια ακολούθησε σκληρός και εξευτελιστικός σωματικός έλεγχος, κατά τον οποίο οι αστυνομικοί πέταξαν στο έδαφος το κινητό του και δεν του επέτρεψαν να μιλήσει με τη μητέρα του. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν οι γονείς πήγαν να καταγγείλουν το περιστατικό στην αστυνομία, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης. Παρά τα εμφανή τραύματα του μαθητή, δεν διατάχθηκε να γίνει ιατροδικαστική εξέταση, όπως προβλέπει ο νόμος, ενώ χρειάστηκε να περάσει μία ολόκληρη μέρα και να ασκηθεί μεγάλη πίεση από τους γονείς ώστε να συλληφθεί τελικά ο αστυνομικός.

Το παραπάνω περιστατικό δεν είναι μια μεμονωμένη «παρέκκλιση» κάποιου «κακού» αστυνομικού. Αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας τρομοκράτησης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση απέναντι στους μαθητές και τη νεολαία, για να κόψει από τη ρίζα οποιαδήποτε διάθεση για αγώνα. Το γάντζωμα αυτό της κυβέρνησης στην καταστολή και στη βία δείχνει πόσο αδύναμη και απομονωμένη είναι από την υπόλοιπη κοινωνία.  Αυτή όμως η βία και η τρομοκρατία δεν εκφράζεται μόνο στους δρόμους αλλά και μέσα στα ίδια μας τα σχολεία. Με το νέο ποινολόγιο, απειλούμαστε με πολυήμερες αποβολές για το παραμικρό. Από τη χρήση κινητού στο διάλειμμα μέχρι για λίγα λεπτά καθυστέρησης στο μάθημα. Παράλληλα, το e-parents λειτουργεί ως μηχανισμός διαρκούς επιτήρησης αφού κάθε μας κίνηση καταγράφεται και μεταφέρεται άμεσα στους γονείς μας ενώ η εξευτελιστική «Κοινωνική Εργασία» εισάγεται ως ακόμη μία μορφή τιμωρίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η σχολική ζωή έχει μετατραπεί σε πραγματικό κάτεργο: αναγκαζόμαστε να ξεκινάμε φροντιστήρια ήδη από το Γυμνάσιο για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στην Τράπεζα Θεμάτων, την ΕΒΕ και τις τριπλές πανελλήνιες. Την ίδια ώρα τα σχολεία μας λειτουργούν σαν εξεταστικά κέντρα με συνεχόμενα τεστ και διαγωνίσματα.

Για την κυβέρνηση αποτελεί ζήτημα επιβίωσης να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού, από την υγεία και την παιδεία μέχρι την κοινωνική ασφάλιση. Όσο κι αν επιχειρεί να ντύσει τις επιθέσεις αυτές με τον μανδύα του «αναγκαίου μέτρου», είναι πλέον φανερό σε όλους ότι η ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας και του μέλλοντος μας δεν γίνεται για το «κοινό καλό», αλλά για να εξυπηρετήσει τους δικούς της στόχους. Το κρατικό αυτό χρήμα που μας αρπάζει, το προορίζει για τα καλοταϊσμένα «γαλάζια» φιλαράκια της (όπως ακριβώς έκανε με τον ΟΠΕΚΕΠΕ) και για να συμμετάσχει έμπρακτα, μαζί με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Έχει θέσει ως πρώτη της προτεραιότητα τη συμμετοχή μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς των δυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ – ΕΕ.

Μπορούμε και πρέπει να τελειώνουμε με αυτή την κυβέρνηση των τρομοκρατών, που μας διαλύει τα δικαιώματα και το μέλλον μας. Αν θέλουμε να απαλλαγούμε από τα προβλήματα που μας έχει φορτώσει, δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από τον συλλογικό και οργανωμένο αγώνα. Η υποχώρηση του ιδρύματος Ωνάση, η νίκη της απεργίας πείνας του Πάνου Ρούτσι, τα μαχητικά μπλόκα των αγροτών κ.λπ., δείχνουν ότι οι αγώνες μας μπορούν να νικήσουν αν είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε μέχρι τέλους. Σε κάθε σχολείο και σε κάθε γειτονιά να οργανώσουμε μέτωπα αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση, με διαδηλώσεις, καταλήψεις και ομάδες συζήτησης και δράσης. Πρέπει να γίνουμε ένα με τον αγώνα όλης της υπόλοιπης κοινωνίας, η οποία αυτή τη στιγμή βράζει. Έτσι μόνο μπορούμε να εγγυηθούμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και να απαλλαγούμε από την κυβέρνηση των δολοφόνων!