Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΟΞΥΓΟΝΟ ΓΙΑ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΑΣΦΥΞΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
Στις 28/2, δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη, η χώρα τραντάχτηκε από τις ιστορικών διαστάσεων διαδηλώσεις. Πάνω από 2.5 εκατομμύρια εργαζόμενων και νεολαίας πλημμύρησαν κάθε δρόμο και στενό, σε περισσότερες από 200 πόλεις και χωριά. Η πορεία ήταν η μεγαλύτερη που έχει γνωρίσει η σύγχρονη ελληνική ιστορία και αποτέλεσε μια πραγματική «κοσμοπλημμύρα» όπου το αίτημα που κυριαρχεί είναι η τιμωρία και η πτώση της κυβέρνησης των δολοφόνων. Με τον αγώνα που δώσαμε τις τελευταίες εβδομάδες, εργαζόμενοι και νεολαία έχουμε πετύχει σημαντικές νίκες:
Στείλαμε ένα ηχηρό μήνυμα στην κλίκα του Μητσοτάκη. Καταδικάζοντας τη δίχρονη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών και πολύ περισσότερο την εγκληματική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων της ακρίβειας, των αντιεκπαιδευτικών νόμων, με το ζόρι στέκεται το καθεστώς του όρθιο.
Σπάσαμε την απομόνωση και ενωθήκαμε με τους εργαζόμενους τους φοιτητές τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, την υπόλοιπη κοινωνία. Αφήσαμε στην άκρη την ηττοπάθεια που μας καλλιεργούν, του «τίποτα δεν αλλάζει». Η συλλογική μας δύναμη, η κυριαρχία μας στο δρόμο ξεπέρασε τον εγκλωβισμό στην καθημερινότητα, στις αυταπάτες των ατομικών «λύσεων». Δείξαμε μεγάλη αποφασιστικότητα και κρατήσαμε ανυποχώρητη στάση ενάντια στην αστυνομική τρομοκρατία.
Μέσα από τους αγώνες μας παίρνουμε μια ανάσα οξυγόνου γιατί βάλαμε φρένο στην απόπειρα διάλυσης της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας. Πλέον ο Μητσοτάκης, όσο και αν προσπαθεί να δείχνει το αντίθετο, αδυνατεί να προχωρήσει περαιτέρω τις επιθέσεις του (Ωνάσεια σχολεία, Διεθνές Απολυτήριο κ.λπ.), καθώς γνωρίζει πως παίζει “κορόνα-γράμματα” την εξουσία του. Η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση της παιδείας παραμένει όμως ζήτημα ζωής και θανάτου όπως και η διάλυση των κοινωνικών δαπανών συνολικότερα, για τη χρηματοδότηση των αιματηρών στρατιωτικών εξοπλισμών.
Μετά την 28η Φλεβάρη ξέρουμε ότι θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτή την κυβέρνηση των δολοφόνων, όπως και από την εγκληματική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις. Καμία λύση δεν θα έρθει με λόγια στη βουλή. Άλλωστε, κανένας δεν λέει καθαρά «εδώ και τώρα να πέσει η κυβέρνηση» με τη συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Αντίθετα, θέλουν να επικρατήσει η λογική «τα λέμε στις εκλογές». Κανένας δεν βγάζει άχνα για τις εγκληματικές ιδιωτικοποιήσεις, όλοι τις έχουν ψηφίσει ή τις έχουν ανεχτεί. Κανείς δεν θέτει το ζήτημα της επιστροφής των τρένων στο δημόσιο, ο μόνος τρόπος για να γίνουν ασφαλή, σύγχρονα, με τον δραστήριο έλεγχο της κοινωνίας και των εργαζομένων. Κανένα κόμμα στο επίσημο σκηνικό δεν μπορεί και δεν θέλει να δώσει διέξοδο υπέρ της νεολαίας και των εργαζομένων, να ασκήσει αποφασιστική πίεση στη κυβέρνηση, να εκφράσει τις ανάγκες και αιτήματά μας.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ-ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ
Πλέον μας ανοίγεται μία τεράστια δυνατότητα. Πρέπει να υπερασπιστούμε αυτά που κερδίσαμε στις 28/2, διασφαλίζοντας την συνέχιση και την κλιμάκωση του αγώνα. Για να το καταφέρουμε αυτό, πρέπει να οργανώσουμε και να συντονίσουμε τον αγώνα μας. Να φτιάξουμε ομάδες δράσης σε κάθε σχολείο και γειτονιά, όπου θα ενημερωνόμαστε, θα συζητάμε και θα σχεδιάζουμε όλοι μαζί τα επόμενα μας βήματα. Ταυτόχρονα πρέπει να προετοιμαστούμε για την επόμενη μεγάλη σύγκρουση που θα καλεστούμε να δώσουμε με την κυβέρνηση, όπως στην απεργία στις 9 Απρίλη. Για να μπορέσουμε όμως να νικήσουμε, είναι αναγκαίο να διατηρήσουμε το βασικό στοιχείο που έδωσε δύναμη στον αγώνα μας, την ενότητα στον δρόμο με την υπόλοιπη κοινωνία, δηλαδή τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και τους εκπαιδευτικούς. Έτσι η 28/2 να αποτελέσει την αρχή ενός ανυποχώρητου αγώνα διάρκειας, ο οποίος θα ανατρέψει και θα ξηλώσει ολόκληρο το καθεστώς της μαφίας του Μητσοτάκη.